یادداشت استاد هوشنگ مرادی کرمانی در روزنامۀ همشهری
دیروز صبح طبق معمول برنامۀ روزانهام که برای پیادهروی به پارک ملت میرفتم با پدیدهای مواجه شدم که جای تحسین بسیار داشت و از طرفی، اتفاقی نیز در ذیل این پدیده رخ داد که برای من مایۀ تأسف شد. اتفاق تحسینبرانگیز، افتتاح جادۀ تندرستی پارک ملت توسط مسئولان مدیریت شهری منطقه بود. این افتتاح همراه شده بود با حضور تعداد بسیاری از کسانی که برای ورزش به پارک ملت آمده بودند. این جادۀ تندرستی یک مکان خوب رایگان برای کسانی است که در اوقات مختلف به ورزش و نرمش در این پارک میپردازند که اگر میخواستند از جادههای تندرستیای که در باشگاهها وجود دارد استفاده کنند باید علاوه بر صرف زمان، مبالغ مختلفی را نیز هزینه میکردند. اما نکتهای که خیلی اوقات من را تلخ کرد و بهتر است بگویم خون من را به جوش آورد، تا جایی که به مجری مراسم نیز تذکر دادم، استفاده از کلمات انگلیسی روی تابلوهای نصبشده در این جاده است. روی تابلوی آغاز این جاده نوشته شده بود Start و روی تابلوی پایانی جاده نوشته شده بود Finish! گویی نه ما کلمههای فارسی «شروع» و «آغاز» را داریم و نه کلمهای مثل «پایان» را! از طرفی، تمام مسیر این جادۀ تندرستی نیز برحسب مسافت تقطیع شده بود که باز هم این مسیر را با اعداد خارجی و لاتین روی تابلوهایی نشانگذاری کرده بودند. تابلوی بزرگی هم که در ابتدای این مسیر تندرستی نصب شده بود تعبیر Sport for all را روی خود داشت. البته زیر این عبارت انگلیسی، با خط کوچکتری، عنوان «ورزش برای همه» را نوشته بودند. متأسفانه مجری برنامه هم گاهگاه از کلمه «پیست» استفاده میکرد که دیگر این مورد را تاب نیاوردم و به مجری برنامه تذکر دادم. من نه به خاطر اینکه سالها به زبان فارسی نوشتهام و نه ازآنرو که عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی هستم، بلکه بهعنوان یک ایرانی علاقهمند به زبان فارسی از این موضوع دلگیر شدم؛ بهطوریکه بغض کردم و هنگام مراجعت از پیادهروی وقتی با سردیسهای مشاهیر بزرگی که در پارک ملت نصب شده مواجه شدم احساسم این بود که سردیسهای مشاهیری چون حافظ، رودکی، سعدی و نیما نیز از این موضوع که فرزندانشان نسبت به میراث آنها بیاعتنا شدهاند بغض کردهاند.
مگر ما چند نفر خارجی استفادهکننده از این جادۀ تندرستی داریم که باید زبان اکثریت استفادهکنندگان اصلی از این مکان ورزشی، یعنی زبان فارسی را برای نشانگذاری روی تابلوهای این مسیر نادیده بگیریم؟ وقتی یک مغازۀ اغذیهفروشی از عنوان «فستفود» برای مغازۀ خود استفاده میکند این توجیه را دارد که به دلایل مختلف، از جمله کاسبی کردن و جلب مشتری خارجی، عنوانFast Food را روی تابلوی مغازۀ خود حک میکند، که البته به نظرم نیازی هم به این اداها نیست و اگر غذای خوب ایرانیپسند به مشتری ایرانی خود بدهد نیازی ندارد به اینکه مغازۀ خود را با زبان غیرفارسی نیز معرفی کند. اما این کمتوجهی به زبان فارسی پذیرفته نیست. وقتی تمام تلاش خود را برای سلامتی شهروندان صرف میکنیم و مکان مناسبی مانند جادۀ تندرستی در پارک ملت ایجاد میشود، ایکاش بهجای تابلونوشتهای انگلیسی از عبارات فارسی بهره میگرفتیم و خودمان نیز به ترویج فرهنگ و زبان غنی فارسی میپرداختیم. متأسفانه این تابلوهای انگلیسی در جادۀ تندرستی باشگاه انقلاب نیز وجود دارد. موضوعی که در جلسات فرهنگستان نیز مطرح کردم. ما باید در این موارد بهظاهر جزئی نیز در رعایت و حفظ زبان فارسی کوشا باشیم. زبان فارسی هویت ماست و حفظ آن دستکمی از حفظ مرزهای جغرافیایی ما ندارد.
|
|